ارتباط احساس تنهایی و فعالیتهای زندگی روزانه در سالمندان

چکیده احساس تنهایی پدیده ای گسترده و فراگیر است که برعملکرد جسمانی و روانی سالمندان تاثیر می گذارد. از طرفی تحلیل قوای و ذهنی سالمندان، امری طبیعی است. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی ارتباط میزان فعالیت زندگی روزانه و احساس تنهایی سالمندان انجام شد. این پژوهش همبستگی با حضور 120 سالمند 60 سال به بالا در شهرستان گناباد انجام شد که به روش نمونه گیری در دسترس (غیر احتمالی ساده) انتخاب شدند. از پرسشنامه احساس تنهایی 37 سوالی یوکلا و فعالیت زندگی روزانه 20 سوالی استفاده شد که روایی آنها به روش محتوی و در پایایی ابزار احساس تنهایی با ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 92/0 بود و در ابزار فعالیتهای زندگی روزانه پایایی به روش آزمون باز آزمون با ضریب همبستگی 8/0 بدست آمد. میانگین نمره احساس تنهایی در سالمندان شهرستان گناباد 9/23±4/75 و متوسط میزان فعالیت روزانه در سالمندان 7/15±4/62 بود. که بین احساس تنهایی و میزان فعالیت روزانه رابطه معناداری وجود دارد(265/-0r= و 003/0p=). همچنین احساس تنهایی با وضعیت تاهل، افراد هم خانه با سالمند، تحصیلات، داشتن دوست صمیمی، کاهش شنوایی و استفاده از وسایل کمکی ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد. ارتقای سلامت سالمندان با توجه به چشمگیر بودن جمعیت سالمند ایران و اهمیت احساس تنهایی و نقش آن در میزان فعالیت های روزانه نیاز به توسعه بیشتر نقش حمایتی و مشاوره ای پرستاران و برنامه ریزی های منظم و ساختار یافته سازمان های ارتقا دهنده سلامتی و بهداشتی را نشان می دهد.